دانشجوها که به آینده‌سازان کشور و یک ممکلت شهرت دارند قشری هستند که به دنبال آموختن فن و هنر واحدهای درسی را یکی پس از دیگری پشت سر می‌گذارند تا بتوانند در آینده در مرحله اول برای کشورشان فردی مفید باشند و دردی از مردم دوا کنند و خودشان نیز آینده و زندگی شخصی موفقی داشته باشند. از این رو وجود یک روز در تقویم رسمی هر کشور برای بزرگداشت و تجلیل از دانشجوها و جوانان کشور یک امر ضروری است. خوشبختانه در تقویم رسمی ایران این روز در نظر گرفته شده است. اما آیا شما از فلسفه و تاریخ روز دانشجو در ایران اطلاعی دارید؟ اگر نه این مقاله را تا انتها همراه شوکوبرندز باشید.
فلسفه و تاریخ روز دانشجو
روز دانشجو در کشور ماسوای علت و فلسفه‌ی آن باید یک جشن فرهنگسازی، یاری رسانی و قدردانی از قشر آینده‌ساز دانشجو باشد که با تکیه به علم و فن قدم مهمی در پیشرفت کشور ایفا خواهند کرد. این قشر با هر هدفی هیچگاه نباید سرکوب و سرشکسته شود و از اهداف خود به دور بماند. دولت‌ها همواره موظف هستند از دانشجوها حمایت کرده و تمامی نواقص دانشگاهی، مادی و معنوی آن‌ها را تا حد امکان بر طرف سازند. این روز در تقویم رسمی کشور هر چند به یاد ۳ دانشجوی ایرانی بود که جان خود را در سال ۱۳۳۲ از دست دادند، اما اکنون به فرصتی در دانشگاه‌های سراسر ایران برای قدردانی و حمایت از دانشجوها تبدیل شده است.
دانشگاه‌ها نیز در این روز وظیفه دارند با حفظ شان اجتماعی دانشجویان، مسئولیت اجتماعی خود را در قبال این قشر انجام دهند و با برگزاری مراسمی ساده و پر محتوا این روز را به آن‌ها اختصاص دهند. حتی از وظیفه اجتماعی خانواده‌ها نیز در این روز نباید غافل شد. خانواده‌ها نیز بهتر است با برگزاری جشنی کوچک و حمایت‌های تمام قد خود از فرزندان دانشجوی خود آن‌ها را رو به جلو و افق‌های روشن راهنمایی کنند.
به هر حال این روز مختص این عزیزان است پس ناگفته نماند در بین قشر دانشجویان، دانشجوهایی مستعد اما مستحق کم نیستند که باید قابل توجه و حمایت مجامع دانشگاهی، دولت، سازمان‌ها و حتی موسسات خیریه قرار گیرند.
فلسفه و تاریخ روز دانشجو در ایران
روز دانشجو در ایران مصادف با ۱۶ آذر ماه است. این روز به یاد سه دانشجو که هنگام اعتراض به دیدار رسمی ریچارد نیکسون معاون رئیس جمهور وقت آمریکا و همچنین از سرگیری روابط با بریتانیا در ۱۶ آذر ماه ۱۳۳۲ یعنی چهار ماه پس از کودتای ۲۸ مرداد در دانشگاه تهران کشته شدند، روز دانشجو نام گرفت.
بعد از کودتاى ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، رژیم پهلوى که توانسته بود با کمک آمریکایی‌ها به قدرت برسد، درصدد برآمد تا پایه‌هاى حکومت خود را تثبیت کند. در این راستا دستور به از سرگیری روابط با بریتانیا صادر کرد و از طرفی ملاقاتی با ریچارد نیکسون معاون رئیس جمهور آمریکا در آن سال داشت که با اعتراض ملت همراه بود.
در همین راستا تظاهرات دانشجویان دانشگاه تهران، به عنوان اعتراض به ورود دنیس رایت، کاردار جدید سفارت انگلیس در ایران، از روز ۱۴ آذر ۱۳۳۲، آغاز گردید. دانشجویان دانشکده‌هاى حقوق و علوم سیاسى، علوم دندان پزشکى، فنى، پزشکى، داروسازى در دانشکده هاى خود تظاهرات پرشورى علیه رژیم کودتا برپا کردند. رژیم پهلوى که به خوبى از خشم ملت و خصوصا دانشجویان نسبت به خود و آمریکا از پیش آگاه بود، با تمام قوا متوجه دانشگاه شد.
روز ۱۵ آذر تظاهرات به خارج از دانشگاه کشیده شد و ماموران انتظامى، در زد و خورد با دانشجویان، شمارى را مجروح و گروهى را دستگیر و زندانى کردند. صبح روز ۱۶ آذر ۱۳۳۲، گارد رژیم پهلوى براى اولین بار وارد صحن دانشگاه شد تا فریاد مخالفان را سرکوب کند. در یکى از کلاس‌هاى درس دانشکده فنى، چند تن از دانشجویان در اعتراض به حضور ماموران گارد رژیم شاه در صحن دانشگاه، آن‌ها را به مسخره مى‌گیرند و همین بهانه کافى بود تا وارد کلاس درس شوند و با ایجاد جو رعب و وحشت، محیط را براى بهره‌بردارى و گرفتن زهر چشم دانشجویان آماده سازند. ماموران گارد با حمله به دانشجویان بى پناه سه تن از آنان را به شهادت مى رسانند.
حادثه ۱۶ آذر ۱۳۳۲، به‌عنوان یک روز در تاریخ دانشگاه تهران ثبت شد. از آن پس، همه ساله به رغم کوشش رژیم، دانشجویان دانشگاه تهران و دیگر دانشگاه‌هاى سراسر ایران مراسم و تظاهراتى به یاد شهیدان آن روز برپا مى‌کردند. پس از انقلاب این روز در تقویم رسمی کشور به عنوان روز دانشجو لقب گرفت.
زندگی دانشجویی حتی در نبود مشکلات مالی، دارای چالش‌هایی است که باید توسط جامعه، دولت و خانواده حمایت شود و ثمره‌ی این حمایت بدون شک به بالندگی فردی و اجتماعی دانشجوها منتهی خواهد شد. با فلسفه و تاریخ روز دانشجو در این مقاله آشنا شدید. امیدواریم این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد.
